İstanbul Sözleşmesi Nedir?

İstanbul Sözleşmesi; kadına yönelik şiddeti ve ev içi şiddeti önleme ayrıca bununla mücadelede temel standartları ve devletlerin bu konudaki yükümlülüklerini belirleyen uluslararası insan hakları sözleşmesidir.

İstanbul Sözleşmesi olarak bilinen bu sözleşme maddelerinde; kadına yönelik şiddet ve kadına yönelik ayrımcılık gibi birçok konuda imzası bulunan devletlerin önlemesi ve durdurması için sorumluluklara yer verir. İlgili sözleşmeye 33 ülke imzalamış ve onay vermiştir.

Kadınlar İçin İstanbul Sözleşmesi’nin Önemi

Avrupa ülkeleri üzerinde bağlayıcılığı bulunan ilk uluslararası sözleşme olmasının yanı sıra eril zihniyetin görmezden geldiği kadınların; korkmadan, güven içerisinde şiddetten uzak ve ayrımcılığa uğramadan yaşamasını taahhüt eder. Sözleşme, şiddete uğramış kadınların ve maruz bırakıldıkları şiddet için tazmin edilmelerine de olanak sağlar.

Sözleşme Maddeleri Neleri İçeriyor?

Şiddetin önlenmesi için yer alan maddelere bakacak olursak; farkındalığı artırma, hukuksal ve psikolojik destek hizmetleri, acil yardım hatlarının açılması, uzmanların eğitimi, özel sektör ve medyanın katılımının sağlanması, erken ve zorla evliliklerin suç sayılması ve iptali önleyici müdahale ve tedavi programları ile beraber sağlık hizmetlerinin kurulması, koordinasyon birimlerinin kurulması, sığınakların kurulması, çocuk tanıklar için koruma ve toplumsal cinsiyete duyarlı politikalar geliştirilmesi gibi daha birçok önemli konuyu içermektedir.

Sözleşmenin Amacı: Şiddetin Cesaret Bulamayacağı Bir Toplum

Şiddeti önleyici tedbirlerden biri olan yasalar ve normlar dışında toplumsal cinsiyet eşitliği eğitimleri de dâhil olmak üzere kadın-erkek eşitliği ve şiddetsiz toplum düşüncesini bütün topluma her türlü yolla yaymak gerektiği sözleşmede yer almaktadır. Sözleşmenin amacı; şiddetin cesaret bulamayacağı bir toplum yaratmaktır. Bu şiddetsiz toplum da eşitlikçi toplumdur.

İstanbul Sözleşmesi Ne Zaman Kaldırıldı

Tam adıyla “Kadına Yönelik Şiddetin ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye Dair Avrupa Konseyi Sözleşmesinden” 2011 yılındaki toplantıda ilk imzacısı olan Türkiye tartışmalı bir şekilde 2021 yılında sözleşmeden çekildi.